Ιστορία #4

 

Βιτσιόζα                  στην Π.

 

Σε ικετεύω ...

 

Η Π. είναι Ελληνοαμερικανίδα 62 ετών σήμερα το 2014, με πολύ καλό σώμα πολλή ενέργεια και θετική διάθεση πάντα. Ψηλή με ταμπεραμέντο και πολύ όμορφα μακριά μαλλιά. 

Παντρεμένη με έναν πάμπλουτο επιχειρηματία 80 και ετών, που τώρα δυστηχώς πάσχει από ανία.

Έτσι η Π. βρίσκει διεξόδους ελευθερίας σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις που απλώς παρευρίσκετε,

και παρηγοριά σε μένα  που της αφιερώνω μια ώρα σαρκικής απόλαυσης. 

 

Στην Π. αρέσει ο πόνος. Την Π. τη ξέρω σχεδόν ένα χρόνο.

Η ηδονή έρχεται μέσα από το πόνο. Της αρέσει το μαρτύριο και της αρέσει να ικετεύει!

Και εγώ της εκπληρώνω και της ικανοποιώ αυτή της την επιθυμία.

Εκείνο το πρωϊνό όταν με κάλεσε στο κινητό μου ήταν απόλυτη ερεθιστική όταν με ρώτησε:

Σε πόση ώρα μπορείς να βρίσκεσαι εδώ, στο ¨σπίτι ;¨ -Τη κατάλαβα αμέσως από τη προφορά της.-

Έπινα καφέ εκείνη την ώρα, ήταν μιά υπέροχη χειμωνιάτικη ημέρα με ένα καταπληκτικό ήλιο. Σε μια ώρα το αργότερο της απάντησα. Ήθελα να τη δω απεγνωσμένα. Γιατί; Μα γιατί είμαι ερωτευμένος μαζί της. Και δεν είναι παράξενο. Αν δεν με γοητεύανε κάποιες γυναίκες, αν δεν μου άρεσαν τα ερωτικά παιχνίδια, και αν δεν ερωτευόμουνα... τότε δεν θα ήμουν καλός, δεν θα ήμουνα εγώ ο εαυτός μου. Την Π. όμως την είχα ερωτευθεί γιατί ήταν γοητευτική έξυπνη δυναμική ώριμη και σέξυ. Έτσι ξεκίνησα αμέσως για το προορισμό μου.

Με τη Π, βρισκόμαστε σ'ένα σπίτι που έχει ξέχωρο από την κανονική της κατοικία, το οποίο είναι απόμερο, ένα κατάλληλο καταφύγιο για τις αμαρτίες και τα βίτσια μας.

Πάρκαρα τη μοτοσυκλέτα μου δυο τετράγωνα μακριά από το σπίτι της, και την πήρα τηλέφωνο.

- Έλα, μου λέει, που είσαι;

- Απ'έξω σχεδόν της απάντησα.

...παύση....

- Συμβαίνει κάτι, με ρωτάει, με μιά δόση αμφιβολίας στο τόνο της φωνής της.

- Ναι, απαντώ και γω έντονα. Έχεις να με πάρεις τηλέφωνο μια βδομάδα, και θέλεις τώρα να έρθω, γιατί;

- Γιατί σε έχω ανάγκη σε χρειάζομαι  ...τώρα.  Μα τι έπαθες;

- Με χρησιμοποιείς Π.

Με εκμεταλεύεσαι, είσαι αχάριστη, είσαι ένα κακομαθημένο πλουσιοκόριτσο, είσαι ένα βρώμικο κορίτσι. 

-Με φωνή σιγανή θελτική ικετευτική, εκείνη ...  Αλέξανδρε .

 - Έρχομαι τώρα εκεί, ετοιμάσου της λέω θυμωμένα. Γδύσου και πήγαινε κάτσε μέσα στη τουαλέτα, πουτανάκι.

Βρήκα το κλειδί της εξώπορτας κάτω ακριβώς από το χαλάκι. Άνοιξα και μπήκα μέσα στο σπίτι. Το φώς περνούσε αχνά μέσα από τις βαριές κουρτίνες, και κάθε θόρυβος και επαφή από τον έξω κόσμο έκλεισε και έμεινε εκεί όταν έκλεισα τη πόρτα πίσω μου. Άφησα το κλειδί  της εξώπορτας πάνω στο μαρμάρινο τραπεζάκι,  πήρα το φάκελο που προόριζόταν για εμένα και το έβαλα στο εσωτερικό του παλτού. Έβγαλα και κρέμασα το παλτό μου στον μαύρο καλόγερο και πέρασα στο σαλόνι. Η διακόσμηση του σπιτιού είναι ακριβή σε αυστηρή γραμμή που σε ορισμένα σημεία άγγιζε την υπερβολή. Η Π. με περίμενε μέσα στο μπάνιο. Καθόταν με τα εσώρουχα της στο χείλος της μπανιέρας, τα πόδια της ακουμπούσαν στο πάτωμα, το ίδιο και το βλέμμα της. Της έδεσα τα μάτια με ένα μεταξωτό μαντήλι. Της έβγαλα τα εσώρουχα, και την έβαλα να κάτσει μέσα στη μπανιέρα. Έριξα απαλά το καυτό νερό στο σώμα της και κείνη αναρίγησε σα να ξύπνησε απότομα, αλλά αμέσως μετά ησύχασε και αφέθηκε σε μένα.

 

 

Εγώ ανυπομονώ, εσύ ικετεύεις...