Ιστορία #5

 

Η Ερωτική                          στην Η.

Γι'αυτό ζω

 

Όταν μιλάμε για έρωτα. Ήταν μία από εκείνες τις ημέρες που δεν ήθελα να κάνω τίποτα.

Ήθελα μόνο και αυτό έκανα, να περνάω τις περισσότερες ώρες μέσα στο σπίτι, ακούγοντας μουσική μαγειρεύοντας βλέποντας ταινίες και ρίχνοντας αρκετές ώρες ύπνου. Αυτό όταν το κάνω για μιά δυό μέρες είναι καλά. Όταν το κάνω όμως για μια βδομάδα, τότε είναι καθαρή κατάθλιψη. Και χρειάζομαι μια αφορμή ένα λόγο για να συνέλθω και πάλι.  

Και θέλω όταν ξυπνάω το πρωί να έχω ένα καλό λόγο για να το κάνω αυτό.

Και συνήθως αυτός ο λόγος έιναι μιά γυναίκα.  

 

Το τηλέφωνο βομβάρδισε ξαφνικά την ησυχία εκείνη τη νύχτα όταν άρχισε να χτυπά. Ήταν με απόκρυψη. Δε το σήκωσα, -όχι γιατί ήταν με απόκ. γιατί καταλαβαίνω κάποιες γυναικες να θέλουν να κρατήσουν την ανωνυμία τους και να μη θέλουν να αποκαλύψουν στοιχεία τους -, αλλά γιατί δεν ήθελα να μιλήσω εκείνη την ώρα. Το κουδούνισμα πάλι ήταν χλιαρό σχεδόν αποκαρδιωτικό. Σε έκανε να το σηκώσεις γιατί ήταν ευγενικό, αλλά και πάλι. Μετά από λίγη ώρα, όσο δηλαδή διαρκεί μία καθώς πρέπει κλήση, η οθόνη έσβησε. Το γεμάτο αμφιβολίες τηλεφώνημα διακόπηκε απότομα.

 

Σηκώθηκα, πήγα στη κουζίνα έψτιαξα ένα γενναίο σάντουιτς και έκατσα να φάω.

Στην 5η μπουκιά το τηλέφωνο αγρίεψε πάλι, με απόκρυψη ξανά και με περισσότερο πείσμα αυτή τη φορά. Αποφάσισα να το σηκώσω. Παρακαλώ είπα βεβιασμένα. ...παύση, μια ανάσα και μετά η φωνή της. Καλησπέρα../ ο Αλέξανδρος ...  ακούστηκε από την άλλη άκρη της γραμμής, μια φωνή θερμή λεπτή σα κελαϊδισμα πουλιού. Ο ίδιος της απαντώ καθησυχαστικά, και με ήρεμη πια τη φωνή μου.

 

Την Η. την γνώρισα άνοιξη και περάσαμε ένα ολόκληρο καλοκαίρι μαζί.

Ερωτευτήκαμε.

 

Συνεχίζεται ...